కుందేలు తెలివి | Story of a Clever Rabbit
కుందేలు తెలివి
నకనకలాడుతున్న కడుపుతో ఆహారం కోసం బయలు దేరింది నక్క. ‘ఇప్పుడు కడుపునిండా తింటే కానీ నా ఇంటికి సరిపడా శక్తి రాదు’ అనుకుంటూ వేగంగా నడుస్తోంది. ఇంతలో దానికి లేత పచ్చిక తింటోన్న కుందేలు కనిపించింది. ‘హమయ్య… ముందు దీన్ని తినేస్తే… కొంతలో కొంతైనా ఆకలి తీరుతుంది’ అనుకుంటూ కుందేలు సమీపానికి వెళ్లింది నక్క. అకస్మాత్తుగా వచ్చిన నక్కను చూడగానే కుందేలు గుండె ఆగినంత పనైంది. తప్పించుకునేమార్గం కూడా కనిపించలేదు. కానీ వెంటనే… ‘నక్క బావా… బాగున్నావా…?’ అంటూ ఎదురు వెళ్లింది. ‘ఆపు… నీ కబుర్లు! ఇప్పుడు నేను నిన్ను తినేయబోతున్నా’ అంది నక్క. ‘నీకు ఎదురు పడి తప్పించుకోవడం సాధ్యమా నక్కబావా! కానీ నన్ను తింటే నీ ఆకలి తీరదు, సగం ఆకలితో అతిథిని పంపడం మా ఇంటావంటా లేదు’ అంది కుందేలు. ‘అయితే ఇప్పుడెమిటీ?’ అంది నక్క. పక్కనే మా ఇంటి దగ్గర మా ఇల్లాలు ఉంది. నేను లేకపోతే అది ఒంటరిగా ఉండలేదు. కనుక నువ్వు వస్తే… నన్నూ, దాన్నీ కూడా తినేద్దువు. అప్పుడు నీ ఆకలి పూర్తిగా తీరుతుంది. మాకూ ఒకరికి ఒకరం లేమనే బాధా తప్పుతుంది’ అంది. ‘నీ మాటలు నిజమేనా?’ అంది నక్క. ‘ నీ మీద ఒట్టు, పద’ అంది కుందేలు. కడుపు నిండుతుందనే ఆశతో సరేనంది నక్క. కుందేలు కాస్త ముందు వెళ్తుంటే.. దాని వెనకే వెళ్లసాగింది. కొంత దూరంలో గుహ నుంచి బయటకు వస్తూ పెద్దపులి కనిపించింది. వెంటనే కుందేలు ‘పులి రాజా… ఈ మూడో నక్కను కూడా తినేస్తే…మీకు సోకిన గాలి రోగం పూర్తిగా తగ్గిపోతుంది. త్వరగా రండి’ అంది. ఆ మాటలకు నక్క ఉలిక్కిపడింది. ‘గతంలో ఇలాంటి కుందేలే సింహాన్ని బావిలో పడి చచ్చేలా చేసింది. ఆ విషయం నాకు తెలిసినా… ఆకలి బాధ వల్ల దీని మాట నమ్మితే ఇప్పుడు ఇదేమో నన్ను పులికి ఆహారంగా చేసేలా ఉంది’ అనుకుని వెనక్కి పరుగు అందుకుంది. తర్వాత కుందేలూ తనదారిన తాను వెళ్లిపోయింది.
